ویروس زندگی

شاهین برای روزهای بیکاری اش یک شغل دوم دست وپا کرده بود. حالا دیگرسرش شلوغ شده بود و شب ها دیر به خانه می آمد. وقتی هم که می آمد سریع شامش را می خورد وسرگرم "وایبر" و آن پیام های مسخره و ناامید کننده در مورد مسائل سیاسی اقتصادی - که فقط ایمان آدم رو ضعیف می کنه - می شد. گاه بعضی از پیام های خنده دار را بلند می خواند تا من هم بخندم و من در حالی  از این وضعیت ناراحت بودم فقط بهش نگاه می کردم.

گاه برای اینکه به حرف بیاورمش، سوالی می پرسیدم اما؛ در حالی که نگاهش به صفحه ی موبایلش بود به جواب کوتاهی بسنده می کرد و به کارش ادامه می داد.

دیگر از مطالعه و گفتگو و مشورت و هم فکری خبری نیست.

دارم تنها می شوم.

باید فکری برای نجات زندگی ام بکنم.

انت الرازق و انا المرزوق

پدرم صبح ها، کله ی سحر، وسایلش(موتور جوش و متعلقاتش) را بر می دارد و از خونه می زند بیرون. و شب ها با تنی رنجور و خسته اما؛ لبی خندان بر می گردد.

برادرهایم بعد از مدرسه می روند در نانوایی و بقالی، شاگردی می کنند

مادرم حواسش به میزان پخت و پز خانه هست تا هر چیزی به اندازه و درست مصرف شود.

خواهرم همیشه بین نماز مغرب و عشا سوره ی واقعه می خواند تا روزیمان برکت پیدا کند.

...

خدا رو شکر، دستمان به دهنمان می رسد.

چادر خاکی

چادر خاکی

مسمار به پهلوی تو کردند  و استخوان بر گلوی علی(ع)

سیلی به صورت تو زدند و ریسمان به بازوی علی(ع)

خنجر بر بازوی تو گذاشتند و شمشیر روبه روی علی(ع)

آتش به خانه ی تو زدند و تهمت به آبروی علی(ع)

ای اولین شهید راه ولایت، چه بر سرت آوردند ای بانوی علی (ع)

خدا به فکر خوش گذرانی مردها نیست

جلسه ی دفاعیه ام بود

موضوع: خسارت معنوی ناشی از عدم احقاق حقوق زن در خانواده

به تناسب موضوع، بحث به "تعدد زوجات و لزوم رعایت عدالت بین زوجات" رسید.

یکی از اساتید با نیشخندی تمسخرآمیز، گفت: وقتی دارید در مورد رعایت عدالت بین زوحات چونه می زنید، بدین معنیه که شما تعدد زو جات رو به عنوان یه حق برای مرد قبول دارید دیگه،  آره؟

با جدیت تمام و لحنی قاطعانه گفتم:

این حکم به صراحت در قران ذکر شده. چگونه می توان این حکم را قبول نداشت و ادعای مسلمانیت کرد؟

در حالی که به سایر اساتید نگاه می کرد و از آنها هم توقع تمسخر داشت گفت:

یعنی شما با این موضوع مشکلی ندارید؟ خوش به حال همسرتون.

به خاطر وحدت

وارد مسحد که شدم، تماز جماعت شروع شده بود،‌ امام رفت رکوع، تکبیر گفتم و خودم را به رکوع امام رساندم. 
در کنارم، افرادی دیگر بعد از من رسیدند و اقتدا کردند، یکی به رکعت دوم رسید، یکی به رکوع رکعت دوم و ..  اما همه شان به امام اقتدا می کردند. 
امام که تشهد می خواند آنها نیم خیز شده بودند، امام که تسبیحات می خواند آنها حمد می خواندند (اما همه داشتند نمارشان را به جماعت می خواندند) 

فطب نمای ذهن

معلم همانطور که آرام موضوع انشا را روی تخته می نوشت، خواند:

در آیند می خواهید چه کاره شوید؟

بالا فاصله صدایی از ته کلاس با نهایت اعتماد به نفس گفت: پزشک

معلم با لبخند گفت: آفرین، دیگه کی می خواد پزشک بشه؟

هنوز حرفش تمام نشده بود که تقریبا اکثر یچه های کلاس دستشان را بالا آوردند، بقیه هم تنبل های کلاس بودند که احتمالا رویشان نشد با آن وضع درسیشان چنین ادعایی بکنند.

معلم در حالی که می خندید با جدیت تمام پرسید،

چرا پزشک؟

جواب های مختلف یکی پس از دیگری داده می شد

-       چون خیلی به این شغل علاقه داریم، دوست داریم پزشک شیم دیگه.

-       چون خیلی پول توشه، یه عمل جراحی می کنی، حداقل هفت _ هشت میلیون گیرت میاد.

-       واسه اینکه خیلی شغل باکلاسیه، خیلی تو چشه.

-       چونکه می خوایم با حرفه مون همه ی مریضا رو خوب کنیم تا دیگه هیچ کس مریض نباشه.

-       چون اون موقع به راحتی بهت زن میدن.

-       چون اینجا دکتر بومی و ثابت نداره و مردم زمان های خاصی می تونن به دکتر مراجعه کنن

-       تا بتونیم به راحتی یه پول قلمبه به جیب بزنیم.

-       ...

اسوه ی خانه داری

گاهی وقتها که مرض شست و شو و تمیزی خونه میگیرم و میافتم به بشور و بساو، 

در حین آنکه دارم سینک ظرفشویی را تمیز می کنم 

یا وقتی مصر به بر طرف کردن لکه ی کوچک روی کاشی پشت در آشپزخونه ام

وقتی، هر روز گرد و غبار روی تلویزیون و میزش رو پاک می کنم 

یا بعد از برق انداختن خونه، تا مدت ها مواظبم که خرده نانهای داخل سفره روی قالی نریزه، دست خیس به شیشه ی تمیز در نخوره، نظم کتابها و وسایل ها به هم نخوره و ... 

بارها از خودم  می پرسم:

خونه ی دلت رو برق انداختی؟

اینقدر که تلاش می کنی همه ی لکه ها و کثیفی ها رو پاک کنی، واسه رفع کدورت ها و تاریکی دلت هم تلاش می کنی؟

چقدر مواظبی که ظرف دلت سفید و تمیز بمونه و لکه نگیره؟

هر بار از خودم این سوال ها را می پرسم اما؛

هنوز نتوانسته ام جواب دندان شکنی به آن سوال ها بدهم

                    من نمی خوام تو خونه داری دلم، کم بیاورم

محمد(ص) پیامبری برای همیشه

چشمانشان را بر روی همه ­ی شعارهاشان بستند

و ...

هویتم را هتک کردند

چشمانم بر همه­ ی نقشه هاشان باز است

خروش خشم پیروان محمد (ص) تا ابد در گوش­هاشان آژیر خواهد کشید:

محمد(ص)، پیامبری برای همیشه

 

از خشم خانه براندازمان آسوده نخواهید خفت.

خدا تولا ت رو ازم نگیره

نذر کرده بودم از روز عاشورا تا اربعین چله ی زیارت عاشورا بگیرم همراه با صد لعن و سلامش

هر روز صبح بعد نماز زیارت را می خواندم و  صد لعن و سلامش را در طول روز در طی انجام امور روزانه(در اتوبوس, صف غذا و ... )می فرستادم.

تسبیح را در دستم دید و پرسید چه ذکری میگی؟

ذکری را که می گفتم بلند برایش خواندم: "اللهم العنهم جمعیا"  خدایا لعنت کن همه ی دشمنان امام حسین (ع)را

در حالی که اصلا انتظار چنین ذکری را نداشت، با تعجب گقت: چطور میشه اینقدر قسی القلب بود که لعنت بر دیگران رو ذکر روزانه ات بکنی؟ دشمنان امام به خاطر کارهای بدشون مطمئنا توسط خود خدا مجازات می شن، تو دیگه واسه چی اونا رو لعنت می کنی؟ اونم کسانی رو که نمی شناسی!

ازش پرسیدم تو مسلمانی؟

- آره

آیا به اصول دین اعتقاد داری؟

-آره

- می دونی که هر مسلمانی باید عمل کننده به فروع دین باشد؟

- آره

-اما فک کنم نمی دونی که دو رکن آخر فروع دین "تولی و تبری"است؟

- چرا می دونم.

- پس حنما معنی اش رو نمی دونی. 

تولی یعنی دوست داشتن ولی امر و دوست داشتن دوستان و یاران او.

تبری یعنی: برائت جستن از دشمنان ایشان و اظهار انزجار و دشمنی کردن با آنها.این اظهار دشمنی به گونه های مختلفی می تواند جلوه گر شود. گاه با لعن و نفرین دشمنان،  گاه با راهپیمایی جهت محکوم نمودن آنها و گاه با کمک رسانی و امداد به کسانی که مورد طلم و ستم دشمنان اسلام قرار گرفته اند. همه ی اینها مصادیق برائت و تبری در فروع دین است که وظیفه ی هر مسلمانی است .

علاوه بر این نیز این ذکر لعنی که من هر روز میگویم، ساخته ی خودم نیست. این عبارت در زیارت عاشورا آمده است متعلق به امام پنجم حضرت محمد باقر (ع)است و مشهور است که حدیث قدسی است.

این لعن اولین بار از زبان یک معصوم شنیده شده و همه ی شیعیان به گفتن آن توصیه شده اند.

سر خودت رو کلاه نذار

صلیبی به گردنش انداخته بود و در جواب  تعجبم گفت:

- من با دیدن گدای سر میدان آزادی، به عدالت خدا شک کردم. دیگه نمی خوام مسلمون باشم.

گفتم: با دیدن اون گدا باید به انسانیت خودمون شک کنیم و از غصه ی اونا بمیریم.

این نابرابری بر اساس نظام خلقت است و برابر کردن انسان ها وظیفه ی ما است. مگر نه اینکه خدا این دین رو با احکام و دستوراتی معین به پیامبرش ارائه داد تا به مردم ابلاغ کنه؟!

مگر احکامی چون خمس ، زکات،کفاره و انفاق و صدقه و ... را خدا برای برقراری برابری انسان ها از نظر دارایی در دینش قرار نداده

با دیدن گدای سر میدان آزادی باید به مسلمون بودن خودمون شک کنیم نه عدالت خدا ...

اصلا تو کشور اسلامی چرا  باید این همه فقیر وجود داشته باشه؟ در حالی که اینقدر حکم در مورد بخشش اموال در این دین وجود دارد. احکامی که اگر نبود آن وقت باید به عدالت خدا شک می کردی

تازه حالا مسیحی شدی فک می کنی خدات تغییر کرده؟ خدای مسیحی ها هم،  همین خداست. فک کنم، گدای مسیحی هم کم نباشه!